ONLARA ÖDETMEYİN
Ayrıldıktan sonra anladım ki sen benim sırtıma bir yükmüşsün!
Kalbime ferahlık, ruhuma haiflik olmanı istemiştim oysaki..( Bu yeni uçmaya başlamış ama yanlış yere konmuş bir geç kızın cümleleri)
Şimdi başın en sonundayız baş ile sonun arasında ne kadar mesafe olduğu hiç önemli değildir aslında, önemli olan başı unutup sona gelmiş olmaktı ve artık sondan başlanan hikayeler sıralamalıyım size.
Bugün çok ilginç bir hikaye ile karşılaştım. Şöyleki kalbi kırılmış artık umut etmeyi bırakmış daha henüz 20 yaşında bir genç kız ama bana öyle kocaman bi cümle kurdu ki o yaşın yaşamışlığının önünde ezilip büzüldüm!
Bir babadan bir abiden almadığı sevgiyi henüz yeni uçmaya başlarken dışarıda keşfetmeye başlamış ve bu keşfite şansı hiçte yaver gitmemiş maalesef! Ne üzücü değil mi aslında aradığının kendi kan bağına ait olduğu, aslında onlarla yaşamış büyümüş ve hatta belki onlarla öleceksin ama sen onlardan hiç almadığın için almaktan vazgeçip hatta onlardan alman gerektiğini bile bilmeden başka yerden almak için çetin yollara çıkmışsın. Sonrada neden derler sana, bunca hata neden? Ama halbuki hatanın ta kendisi onlar değil mi. Düşünsenize Babanız sizi ekmek almaya fırına değil de mağazaya gönderiyor iyi de orada ekmek yok ki… Henüz küçücük duyguları, ruhu, kıpır kıpır bir kalbi var- belki artık yok!-
Yeter artık!
Kendi yaptığınız hataların bedelini çocuklarınıza ödetmeyi bırakın!
Yapamadıklarınız için onları suçlamayı bırakın!
Geçmeyen yarlarım sebebi de sizsiniz ve o ilk çamura batan ayakların sebebi de.
4 çocuk yapıp yetemeyecekseniz doğurmayın!
Kusura bakmayın belki gençlere kötü örnek olduğunu düşündüğünüz bir yazı olcak – aman ya hiç mi bizim haklılık payımız yok diyeceksiniz-
Gene kusura bakmayın böyle bir durum da yok
Her şey her birey yetiştirme tarzıyla alakalıdır.
Ben evime bir çiçek bile almıyorum çünkü bakamıyorum ve gözümün önünde solup gitmesi benim canımı yakıyor. O zaman bakamıyorsam neden alıyım..?
Siz çocuklarınızın doğum tarihini biliyorsunuz ama ölüm tarihlerini asla bilmiyorsunuz çünkü fiilen olmasına gerek yok gerçekten ne zaman öldüklerinden haberiniz bile yok -(2004-?)
Üzgünüm gerçekten çok ama çok üzgünüm çok kısa aralıklarla şahit olduğum yada duyduğum bu hayat hikayesi benim canımı çok yakıyor. Ve eminim ki çoğu ebeveynlerin çocuklarının gerçek hikayelerinden haberleri bile yoktur. Ve en fenası da dışardaki hikayeleri ezbere bilirler birinden bahsederken ballandıra ballandıra anlatırlar, sanki çok tatlı bir hikayeymiş gibi, tek dedikleri evlerden Irak
Peki ya o hikaye tamda sizin evinizdeyse? Sizin çocuğunuzun yaşadığı hikayenin bir benzeriyse?
Lütfen kulaklarınızı, gözlerinizi kapamayın çocuklarınıza. Duyun onları, hissedin yaşadıklarını ve anlayın onları ve lütfen kendi eksikliklerinizin bedelini onlara ödetmeyin.
Diler Erbeyi
09.09.2024
