KALP KRİZİ
Kalp, canlıların hayat merkezidir. Kalp sözcüğü yerine yürek ve gönül kelimeleri de kullanılır. Kalp insanın özü, asli yapısı ve hakikatidir. Kur’an-ı Kerîm’de kalp kelimesi bilinen anlamının yanında; insanın düşünüp taşınarak bilgi üretme, varlığın hakikatini kavrama, iyi ve kötüyü, doğru ve yanlışı, güzel ve çirkini birbirinden ayırma gibi zihinsel faaliyetler gösteren melekesini yani aklı da ifade eder (A‘râf, 7/179).
İmanın ve inkârın da merkezi olan kalp daima istikamet üzere olması gerekir. Eğer beden ülkesinin başkenti olan kalp istikamet üzere olmazsa taşrası derecesinde olan göz, kulak, dil, el ve ayak gibi organlar da istikamet bul(a)maz. Ayrıca kişinin imanı da istikamet bulmaz.
Allah Resulü maddî kalp ile manevi kalp arasında kıyas yaparak şöyle buyurmuştur: “…Bilin ki! Vücutta öyle bir et parçası vardır ki eğer o, iyi (doğru ve düzgün) olursa bütün vücut iyi (doğru ve düzgün) olur; şayet o bozulursa bütün vücut bozulur. Bilin ki! O, kalptir.” (Buhari, İman, 39)
Bizler şuursuz, duyarsız, vicdansız, merhametsiz ve gaddar olan insanlar için “Taş kalpli” tabirini kullanırız. Yüce Allah Kur’an’ı Kerimde; ‘’Kalpleriniz yine katılaştı; taş gibi, hatta daha katı oldu. Çünkü taş vardır ki, içinden ırmaklar fışkırır. Taş vardır ki yarılır da içinden sular çıkar. Taş da vardır ki, Allah korkusuyla (yerinden kopup) düşer.’’ (Bakara, 2/74) buyurmak suretiyle zımnen “Ey akıl, idrak ve irade sahibi olanlar! ‘Taşlar’ bile sünnetüllah’a (Allah’ın kanunlarına) koşulsuz itaat edip hayırlı, bereketli ve yararlı olabilirken sizler nasıl olurda Yüce Yaratıcının buyruklarına karşı kör, sağır, duyarsız, anlayışsız kalır ve başkaldırırsınız? İmana ve ilahi hakikatlere karşı nasıl kapıları kapatırsınız?” diye mesaj vermektedir.
Yüce Allah kişi ile kalbi arasındadır. (Enfal, 8/24) Eğer Allah Teâlâ aradan çıkarılırsa veya Allah (c.c.) kişi ile kalbi arasından çıkarsa inançsızlık, inkârcılık, kir, pas ve kara lekeler; adaletsizlik, sevgisizlik, merhametsizlik, bencillik, kin, nefret, öfke, haset ve intikam gibi kötü duygu ve düşünceler; yalan, gıybet, su-i zan, dedikodu, iftira, nifak, fesat, tecessüs, kibir ve benzeri çirkin söz, fiil ve davranışlar kalbi işgal eder.
Kalbi kötü duygu ve düşünceler ile çirkin söz, fiil ve davranışlar tarafından işgal edilmiş olanlar; evleri, ibadethaneleri, okulları, hastaneleri ve şehirleri harabeye döndürmekten, doğayı tahrip etmekten, çoluk çocuk, kadın ve erkekleri aç ve susuz bırakmaktan, her türlü zulüm ve işkence etmekten, attığı füze ve bombalarla onları havaya uçurarak paramparça etmekten, cesetlerini köpeklere yedirmekten çekinmiyorlar. Kısacası canilikte, barbarlıkta, zulümde ve katliamda sınır tanımıyorlar. Çünkü bu insan müsveddelerinin kalbinde inanç, sevgi, saygı, ülfet, muhabbet, hoşgörü, acıma, şefkat, refet ve rikkat gibi güzellikler bulunmaz.
İnsan; içinde inkâr, günah, hastalık, pas, nifak, zulüm, kin, kir, haset ve kötülük bulunan değil, aksine içinde Allah korkusu, iman, sevgi ve iyilik bulunan mahmûm, selîm, münîb, mutmain, mümin, titreyen, ürperen, rakîk, sağlıklı tertemiz bir kalbe sahip olmaya çalışmalıdır.
Dostlar! Kirden, işgalden ve esirlikten kurtulmayan, kurtarılmayan kalp, kriz geçirir. Kalp krizi dünyada insan hayatına mal olur; kalp kiri ise ahirette hüsrana neden olur.
Ölü kalplerin devası imandır, kötü kalplerin dermanı sevgi ve iyiliktir. Taşlaşmış kalpler ancak ibadetle, güzel ahlakla, erdemli davranışlarla, yetimin başını okşamakla ve açları doyurmakla yumuşar. Hasta kalpler yalnız Kur’an ile şifa bulur. Daralan kalpler sadece Allah’a şükretmekle ve O’nu zikretmekle huzura kavuşur (Ra’d, 13/28). Günah virüsleriyle kararan kalpler, ancak günahı terk edip tövbe ve istiğfarla paklanır ve parlar. Paslanmış kalpler ölümü düşünmekle, Kur’an’ı çokça tefekkür ve tilavet etmekle cilâlanır.
Sahi! Kalpleriniz ne durumda?
Kemal Kahraman – 05.04.2025
